Ik fietste vanavond richting tankstation. Opeens zag ik op een paar honderd meter voor mij een meisje van een jaar of twaalf staan, met naast haar een politieman. Kut, het was al een behoorlijk mindere dag en dit zou dan de bekroning worden. Net als het meisje voor mij had ik geen licht, en hij had mij inmiddels gezien. Opeens besloot ik om dan maar een Vent te zijn, ik ging rechtop zitten en trapte stevig door in plaats van mij om te draaien en laf te vluchten.
Toen ik vlakbij het duo kwam, stapte ik af en ging ‘in de rij’ achter het meisje staan. De agent kijk mij even bevreemd aan ‘Goedenavond, doet Uw licht het niet?’ Ik grijnsde een beetje en antwoorde ‘ach, dit is mijn eigen stomme schuld en vluchten of afstappen is schijnheilig.’Hij keek mij even recht in de ogen aan, draaide zich terug en schreef de boete voor mijn voorgangster uit. Inmiddels stapte de vrouwelijke collega uit de auto die verderop geparkeerd stond en ging naast hem staan. Rustig werkten ze samen de procedure af.Het meisje liep uiteindelijk met de bon weg, waarna de agent zich weer naar mij toe draaide. Ik gaf hem netjes mijn id zonder dat hij daar om hoefde te vragen en keek hem recht in zijn ogen aan. Hij keek naar zijn collega.
‘Heb jij meneer zien fietsen?’ De agente keek hem aan, draaide even naar ogen naar boven alsof ze nadacht.. ‘Nee, ik geloof het niet’. Hij keek mij weer aan en stak zijn hand uit.
‘Respect meneer, en een fijne avond verder.’