Zweden: Ik ben maar gestopt met tellen

Vandaag was _moordend_

Geen nieuwe blessures, en dat mag een klein wonder heten. Nou ja, geen..ik heb last van mijn middenvoetsbeentje (ehh althans dat denk ik, ik heb geen Xray apparaat bij me om te checken)
in mijn linkervoet, ik denk dat het met overbelasting te maken heeft. Volgens mij moet ik een tikkeltje voorzichtig aan gaan doen 😉

Onbewust heb ik een uitstekende keuze gemaakt geloof ik, het reservaat is niet alleen prachtig om te zien maar er hebben hier al mensen gewoond sinds de Bronstijd, vlak bij de plek waar ik mijn kamp heb opgeslagen liggen de overblijfselen van een vuurhaard en de nederzetting zelf, terwijl achter mij in het bos op een meter of 50 afstand een grafheuvel ligt. Als ik het bord bij de ingang van het reservaat goed begrepen heb (mijn Zweeds is niet echt goed 😛 ) dan liggen er meerdere overblijfselen door het hele reservaat verspreid. Waanzinnig dat je in dit land gewoon mag gaan en staan waar je wil!

Toen ik het reservaat betrad wachtte mij al de eerste verrassing :

Bij nadere inspectie (je kan het op de grote foto enigszins zien) lag er ook een offerande aan de voet van deze steen. De Oude Religie is in Scandinavië nog springlevend..Enige tijd nadat ik mijn tent opgezet had hoorde ik iemand uit de bossen komen, en toen ik omkeek zag ik een blonde, langharige Zweed lopen. Hij droeg een rugzak en had in zijn rechterhand een voorwerp dat in een rood zwart kleed gewikkeld was, ik kon niet zien wat het was maar om eerlijk te zijn gaf het mij een beetje de creeps. Tabernakel? Wapen?
Call me paranoid , maar ik slaap vanavond met mijn mes naast mijn hoofdkussen. Ik moet een beetje om mijzelf lachen terwijl ik dit opschrijf, maar als je een dik uur lopen van de bewoonde wereld afzit worden dat soort gedachten ineens een stuk minder vreemd. Los van het feit dat ik er geen idee van heb wat hier nog aan wild rondloopt verder..

De plek waar ik mijn tent opgezet heb lijkt lang geleden landbouwgrond te zijn geweest, het stikt hier nog van het wilde graan. Het is wel nog zeer recentelijk gemaaid,waarschijnlijk door de Zweedse versie van Staatsbosbeheer.

Ik heb vanavond ook nog een close encounter met een hertje gehad, heb haar uiteraard Bambi gedoopt. (ik weet het, daar ga ik geen originaliteitsprijs mee winnen)