Wandeling

“Ik geloof dat we nu toch echt moeten erkennen dat we de weg kwijt zijn. Nou ja, er is geen weg. Laten we het daar op houden..Heb jij er een idee van waar we ongeveer de mist ingegaan zijn?”

Ik keek haar even aan en verstelde de riempjes van mijn backpack. Kut, dat ding was toch best zwaar. En mijn maag rammelde. En eigenlijk was ik best moe, maar dat wilde ik niet laten merken.
“Nee, ik heb echt geen idee..misschien bij dat hek waar we door die poort gingen? Hadden we daar niet beter naar links kunnen gaan?” Ik keek haar aan, en ik genoot even van haar aanblik terwijl ik in mijn hoofd overwoog of zij gelijk zou kunnen hebben.… Lees gerust door

Mazzel

Ik fietste vanavond richting tankstation. Opeens zag ik op een paar honderd meter voor mij een meisje van een jaar of twaalf staan, met naast haar een politieman. Kut, het was al een behoorlijk mindere dag en dit zou dan de bekroning worden. Net als het meisje voor mij had ik geen licht, en hij had mij inmiddels gezien. Opeens besloot ik om dan maar een Vent te zijn, ik ging rechtop zitten en trapte stevig door in plaats van mij om te draaien en laf te vluchten.

Toen ik vlakbij het duo kwam, stapte ik af en ging ‘in de rij’ achter het meisje staan.… Lees gerust door

Scan

‘Je kan je hier even uitkleden tot aan je ondergoed, vergeet niet om alle sieraden af te doen. Heb je piercings?’

Ik knikte en greep naar mijn linkerwenkbrauw, en herinnerde mij dat ik het ringetje de avond ervoor al weggehaald had.’Nee, die is er al uit.’ De assistent radioloog knikte even terwijl ze mij inschattend aankeek. ‘Heb je claustrofobische neigingen?”Nee, geen last van.’ Verdomme, ik had een hele checklist ingevuld..was dit een overhoring ofzo? Ze keek mij nog even recht in mijn ogen aan, alsof ze mijn innerlijke irritatie aanvoelde.
‘Als je klaar bent met omkleden kom je maar naar binnen.’… Lees gerust door