Month: January 2011

Posted on

Ondertussen bij de buren

Het blijft fantastisch om te horen hoe kinderen de meest compexe situaties van alle franje kunnen ontdoen en weten terug te brengen tot de pure essentie van de onderliggende kwestie, zonet op Radio 1 echt een schoolvoorbeeld!

Verslaggever staat bij de Egyptische ambassade in NL, en vraagt aan een aantal demonstranten waarom ze er staan. Achtereen volgens een oudere man (‘tirannie’) , een studente (bevlogen, idealistisch  verhaal) en een jongetje van een jaar of vijf.

Verslaggever: ” En waarom sta jij hier vandaag?”

Jongetje : ” Omdat Mubarak stom is!”

Mijn dag kan niet meer stuk 🙂

Beeld van de dag :

Posted on

Morgen zal nooit meer komen – III

Deel I , Deel II

De lach verdween langzaam van mijn gezicht en ik richtte mijn blik weer op de vlammen. “Soms vraag ik mij wel eens af of jij echte Liefde zou herkennen als het je overkwam. Ik weet het niet liefje ..” Onmiddellijk beet ik op mijn tong. NEE! Geen liefje, schatje of lieve verkleinwoordjes meer. Zij was mijn ex, iemand die mijn hart gebroken had. Keer op keer datzelfde patroon, en ik kon het haar niet eens kwalijk nemen. Ik voelde wel een diepe boosheid, verdriet. Die waren echter niet op haar als persoon gericht, ik hield nog steeds van haar.… Lees gerust door

Posted on

De wereld van het lichaam

36 uur bezig, ~500 Km asfalt onder de wielen van mijn auto. Flaneren over de Wilhelmina kade, gluren bij Hotel New York, eten bij Ketelbinkie, genieten van de Rotterdamse skyline, en dan .. .eindelijk naar binnen. Hoewel ik al bekend was met Gunther von Hagens en zijn werk heb ik zijn beroemde/beruchte ‘ Bodyworlds ‘  tentoonstelling nog nooit eerder met eigen ogen gezien. Deze specifieke editie staat in het teken van ‘the cycle of life’ , een thema waar ik persoonlijk al een tijd mee aan het worstelen ben. Ben ik wel echt tevreden met het leven dat ik momenteel heb?… Lees gerust door

Posted on

Grot

Men dient zich een grote grot voor te stellen, die met de buitenwereld verbonden is door een gang met een dusdanige lengte dat er geen daglicht in de grot valt. Er zit een rij gevangenen met hun rug naar de ingang, en ze kijken naar de achterwand van de grot. Hun ledematen en halzen zijn zo vastgeketend, dat ze hun hoofden niet kunnen bewegen en noch elkaar, noch zichzelf kunnen zien. Dit betekent dat ze alleen de wand voor zich kunnen waarnemen. Zo hebben ze hun hele leven gezeten en kennen niets anders.

Achter hen bevindt zich een vuur. Tussen hen en dat vuur staat een blokkade in de vorm van een muur, die zo hoog is als een mens.… Lees gerust door

Posted on

Verder

Ik sta
Met beide voeten op de Grond
Aan de voet van een indrukwekkende berg


Ik voel
Mij klein en onbelangrijk
In de schaduw van deze oeroude reus


Ik weet
Dat ik de top zal bereiken
Bloed, zweet en tranen

Ik ga

Verder.