Bill Hicks – Weer een dode held

Vandaag is de sterfdag van Bill Hicks, mijn favoriete standup comedian aller tijden.

Held.

The world is like a ride at an amusement park, and when you choose to go on it, you think it’s real, because that’s how powerful our minds are. And the ride goes up and down and round and round and it has thrills and chills and it’s very brightly colored and it’s very loud. And it’s fun, for a while.

Some people have been on the ride for a long time, and they begin to question: ‘Is this real? Or is this just a ride?’
Lees gerust door

Regen

Zwijgend keken wij elkaar aan, terwijl de regen op ons neerdaalde.

“Is dit het dan?”

Haar ogen boorden smekend in de mijne, alsof ik de enige was die het verlossende woord kon spreken.

“Ja”

Antwoordde ik met meer zelfvertrouwen in mijn stem dan ik daadwerkelijk van binnen voelde.

“Ik weet niet waarom, maar wij maken elkaar alleen maar gek. Ik houd van je, oprecht en volledig, dit heb ik nog nooit eerder gevoeld. Niet zo, niet als bij jou. Jij bent zo..jij bent alles. Als wij bij elkaar zijn, is er geen ik en jij meer. Er is alleen maar een wij.… Lees gerust door

Ome Baer is dood

Mijn eerste herinnering aan ome Baer en tante Mia (mijn Peet oom en tante, naar goed RK gebruik) gaat ver, heel ver terug. Ik denk dat ik een jaar of vijf was, en ik kan mij herinneren dat wij in de tuin zaten bij het voor mij zo vertrouwde huis in Sint Odiliënberg. Ze leken altijd heel gelukkig samen, vol van een diepe liefde en vertrouwen.

Die eerste herinnering is een fijne, zoals ik eigenlijk alleen maar fijne herinneringen met mij mee draag aan mijn favoriete oom en tante. Het was kermis in het dorp, en ik werd met een groot stuk vlaai (hey, Limburg remember?)… Lees gerust door