Poesje

De deur zwaait open en ik stop even om te luisteren naar het vertrouwde getrippel van kattenpootjes op het laminaat, en even is het alsof ik ze hoor – maar dan dringt de harde waarheid weer tot mij door. Ik loop door naar de woonkamer en kijk even of je soms in je mandje ligt maar de hoek naast de deur is leeg, evenals je  plekjes naast de bank en onder de tafel. Als ik plaats neem op de bank spitsen mijn oren zich als vanzelf om te luisteren naar je gespin maar er heerst slechts een doodse stilte die alleen wordt onderbroken door het norse gebrom van mijn koelkast.… Lees gerust door