God is liefde

De titel van deze post zal bij mensen die dit blog regelmatig lezen waarschijnlijk op z’n minst voor een opgetrokken wenkbrauw zorgen. Toch wil ik hem graag nog even herhalen:

GOD IS LIEFDE

Jamaarjamaarjamaarjamaar pentagrammen,donker,atheïst?

Laat ik duidelijk zijn, ik ben geen Christen. Ik ben van RK komaf, gezegend met prachtige doopnamen (nog bedankt he, pap/mam !) en heb tot aan mijn Vormsel braaf de katholieke overgangsriten gevolgd. Op mijn 15e heb ik mij van het geloof afgekeerd, niet (alleen) vanwege de pubertijd maar ook vanwege het onrustmakende gevoel dat er iets niet klopte. Het instituut van de Kerk (of dat nu RK of een protestantse splinterbeweging is) is in mijn ogen, op basis van mijn weloverwogen -en ik durf zelfs te stellen-   goed geïnformeerde en onderbouwde mening verkeerd, en leidt mensen eerder in verkoring dan naar het beloofde land.… Lees gerust door

Land van de eenhoorns

Twee jaren later,
Terug in de stad waar ik een stukje van mijn hart heb verloren.
Een ander mens,
Ouder,
Wijzer,

Gelouterd.

De stad wacht,
Donker en mysterieus, tegelijkertijd bruisend en vol van leven.
Mooier,
Lichter,
Vrolijker,

Dan ooit tevoren.

Ver weg
Hoor ik een kerkklok luiden, en ik weet

Ik houd van deze stad
Ik houd van deze plek, dit moment
Ik houd van deze vrouw,

Ik.